Velen krijgen in de tijd na een verlies te maken met een vreemd en onverwacht gevoel. Namelijk een gevoel van opluchting en dat vormt een sterk contrast met het allesoverheersende (slechte) gevoel. Het eindeloze lijden waar je een eind aan wilde zien en daarom ben je óók enigszins opgelucht dat diegene is overleden of dat je nu thuis zit zonder werk. De opluchting is meestal evenredig aan de hevigheid en de duur van het lijden.
Mensen ervaren een heel scala aan emoties na een verlies, van onverschilligheid tot onrust of kwaadheid tot verdriet om alles. We kunnen ons het ene moment prettig voelen en het volgende moment, zonder enige waarschuwing, het gevoel hebben dat we kapot zijn en dat het nooit meer goed komt.
We kunnen spijt hebben van wat we niet gedaan hebben of niet gezegd hebben. We denken steeds aan dingen die we graag gezegd zouden hebben en aan dingen die we liever niet gezegd zouden hebben. We zijn allemaal mensen. Er zijn maar weinig mensen die kunnen zeggen dat ze nergens spijt van hebben. Spijt hoort bij een verlies. Het leven, de goede momenten zijn meestal korter dan we hadden gehoopt en we zijn vaak niet voorbereid op een verlies. Het is dus heel gewoon dat je het gevoel hebt dat er van alles niet is afgemaakt of het anders had kunnen doen.
Het is belangrijk om te onthouden dat schuldgevoelens vaak irrationeel zijn en voortkomen uit onze behoefte om grip te krijgen op de situatie. Het is essentieel om jezelf niet te hard te veroordelen en te erkennen dat niemand perfect is.
Hoe kun je omgaan met schuldgevoelens?
Verlies kan leiden tot gevoelens van verwarring en desoriëntatie. Het leven lijkt plotseling onzeker en chaotisch, waardoor het moeilijk kan zijn om helder na te denken of beslissingen te nemen.
Het is normaal om in een staat van verwarring te verkeren na een groot verlies. Het maakt deel uit van het aanpassingsproces aan de nieuwe realiteit.
Hoe kun je omgaan met verwarring?
Er zijn geen regels over hoe je met je verlies om moet gaan of dat je hulp moet vragen. Iedereen reageert anders op een verlies en het is daarom goed om naar jezelf te luisteren.
Het zou kunnen dat je je verhaal graag met iemand delen wilt. Je verhaal van de (traumatische) gebeurtenis vertellen maakt deel uit van het helingsproces. Dit kan met mensen uit je (nabije) omgeving of met een coach. Een coach luistert naar je en helpt je te ontdekken wat jij zelf kunt doen. Huilen is ook een van de vele manieren waarop we ons verlies voelen/de vrije loop laten, een ingebouwd genezingsmechanisme in ons lichaam.
Je wilt graag een veilige haven voor iemand bieden.
Voorbeeld vragen die je kan stellen:
Tot slot, als je doorvraagt maak je meer los bij de ander en het geeft aan dat je luistert naar wat diegene vertelt. Als iemand iets heftigs vertelt mag er een stilte vallen en het is oké als je even niet weet wat je moet zeggen (benoem dat dan ook). Wees niet bang. Laat van je horen, luister naar de verhalen en laat ook op langere termijn nog merken dat je er voor iemand bent.
Kijk voor meer informatie over rouw en verlies bij artikel ‘rouw en verlies algemeen’ in de kennisbank of ga naar https://www.rouwenverliescoach.nl/
Wil je persoonlijk advies over onze diensten of opleidingen?
Je gegevens zijn veilig bij ons!
Postbus 192
3850 AD Ermelo